Μπονάρ, Πιερ

(Pierre Bonnard, Φοντενέ-ο-Ροζ 1867 – Λε Κανέ, Παρίσι 1947). Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης. Διαμορφώθηκε στην πιο δημιουργική στιγμή του ιμπρεσιονισμού και υπήρξε συνεχιστής του, παρά τον προσωπικό χαρακτήρα των έργων του. Γνώρισε τον Ντεγκά, το Ρενουάρ, τον Τουλούζ - Λοτρέκ και μαζί με το Βιγιάρ προσχώρησε στην ομάδα των «ναμπί», δηλαδή των καλλιτεχνών και λογοτεχνών εκείνων που συγγένευαν με τη συμβολική έκφραση του Γκογκέν και ενδιαφέρονταν για τις υποκειμενικές, ζωγραφικές και διακοσμητικές αξίες περισσότερο παρά για την ακριβή απόδοση των αντικειμένων. Οι «ναμπί» θεωρούσαν την τέχνη τους - όπως και αποδείχθηκε αργότερα - «προφητική» («ναμπί» σημαίνει στα εβραϊκά προφήτης). Ο Μ., επηρεαζόμενος από τις ιαπωνικές χρωμολιθογραφίες που ήταν τότε πολύ διαδεδομένες, τον Βαν Γκογκ και τον Λοτρέκ, δημιούργησε, όπως και ο Λοτρέκ, διαφημίσεις και σκηνογραφίες θεατρικών έργων και εικονογράφησε πολλά βιβλία Γάλλων πρωτοπόρων συγγραφέων, όπως του Βερλέν, του Ρενάρ και του Μιραμπό. Η εξαιρετικά ελεύθερη και χαρούμενη ζωγραφική του θυμίζει, με τη λεπτότητα και τη χρωματική πολυφωνία της, τα έργα του Ρενουάρ. Πιερ Μπονάρ: «Βάζο με λουλούδια» (1923). Επηρεασμένος από τις ιαπωνικές χρωμολιθογραφίες, ο καλλιτέχνης ανάπτυξε με προσωπικό τρόπο την εμπρεσιονιστική παιδεία του και δημιούργησε μια χαρούμενη και ζωντανή ζωγραφική με έντονους και φωτεινούς χρωματισμούς (ιδιωτική συλλογή, Παρίσι). «Γυμνό αντίθετα στο φως», ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα έργα του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου Π. Μπονάρ (Μουσείο Καλών Τεχνών, Βρυξέλλες). Γλυπτό στον τάφο του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α’, έργο του Γάλλου γλύπτη Πιερ Μποντάν.